Παραμονή των Χριστουγέννων πραγματοποιήθηκε η xριστουγεννιάτικη γιορτή του σχολείου μας
αφιερωμένη στον λογοτέχνη και αγιογράφο
Ο Φώτης Κόντογλου είναι ένας από τους πρώτους εκπροσώπους της
αποκαλούμενης γενιάς του 30΄ ή μάλλον η κυρίως γενιά του 30΄ αρχίζει με τους
μαθητές του Κόντογλου και του Παρθένη και περιλαμβάνει καλλιτέχνες που
εμφανίστηκαν στην περίοδο του Μεσοπολέμου και ακριβέστερα μέσα στη δεκαετία
1930-1940.
Στην Ελλάδα, η πνευματική κρίση που ακολούθησε τη Μικρασιατική καταστροφή
του 1922 εκδηλώθηκε στον χώρο της τέχνης ως αντίδραση στη μαζική εισαγωγή ξένων
στοιχείων και ως αναζήτηση μιας καλλιτεχνικής ταυτότητας, που περνούσε και μέσα
από την αναζήτηση της ελληνικότητας.
Ο Κόντογλου γνώρισε από κοντά τη δυτική τέχνη αλλά διάπυρος Μικρασιάτης
ξεριζωμένος μετά την καταστροφή εμπνέεται από τη λαϊκή μας παράδοση και το
λαϊκό πολιτισμό, τη μυθολογία και κάνει σκοπό της ζωής του να αναστήσει με το
χρωστήρα του τη βυζαντινή εικονογραφία. «Η τέχνη είναι χάρισμα μεγάλο, είναι
όμως και χρέος μεγάλο, αγώνας μέγιστος και έσχατος» έλεγε.
Ο
Γιάννης Τσαρούχης έγραψε: «Την εποχή εκείνη χρειαζόταν φοβερό κουράγιο για να κάνεις
και να γράφεις αυτά που έκανε και έγραφε ο Κόντογλου. Η επιστροφή στην παράδοση
ήταν και είναι ακόμη κάτι παρακινδυνευμένο.
Χρειαζόταν η απελπισία του πρόσφυγα και η
δύναμη που δίνει η απελπισία για να πας αντίθετα στην αττική ωραιοπάθεια και
συμπληρώνει πιο κάτω: «αυτός ο ειρηνικός ζωγράφος που ξανάμαθε τους Έλληνες να
κάνουν ήμερα εργόχειρα, συχνά κατακριτέα, είναι ο ίδιος αυτός που ύψωσε στη
θέση που τους αρμόζει το πάθος και το θείο έρωτα, πράγματα που τόσο έλειπαν
στην καχεκτική ελληνική τέχνη» (Γ. Τσαρούχη..) «Αγαθόν το εξομολογείσθαι».
Στο έργο του «Βασάντα» ο ίδιος ο Κόντογλου υποστηρίζει: «Κείνο που λέμε
ρεαλισμό δεν μπορεί να ναι τέχνη ..αφού η τέχνη πρέπει να συγκινά με άλλον
τρόπο παρά η ζωή….»
Tα παιδιά απέδωσαν "Το βλογημένο μαντρί" ,τα ποιήματα και τα τραγούδια με πολυ χαρά και σεβασμό στην μεγάλη μορφή των γραμμάτων.
Tα παιδιά απέδωσαν "Το βλογημένο μαντρί" ,τα ποιήματα και τα τραγούδια με πολυ χαρά και σεβασμό στην μεγάλη μορφή των γραμμάτων.
Ο
Ζησοπούλου Χριστίνα
Κατσή Βαρβάρα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.