«Ελληνικές αρχαιότητες στις πρωτεύουσες της Ευρώπης» είναι το πολιτιστικό πρόγραμμα στο οποίο αρκετοί συμμαθητές μας φέτος συμμετείχαν απ' το σχολείο μας .
Πολλές αρχαιότητες από τις κοιτίδες του Ελληνσμού βρίσκονται σήμερα σπαρμένες σε χώρες της Ευρώπης και όλη η προσπάθεια μας, επικεντρώθηκε στο να διερευνήσουμε αυτή τη διασπορά.
Αρχικά ξεκινήσαμε με τη βοήθεια εποπτικού υλικού και συλλέξαμε πληροφορίες για τις επαρχίες της Μ. Ασίας, όπως μας τις δίνει ο Στράβων και ο Παυσανίας και εντοπίσαμε αρχαίες Ελληνικές πόλεις με τα νομίσματα τους. Οι επαρχίες είναι η Ιωνία, Αιολίδα, Λυκία, Πισιδία, Λυδία, Τρωάς, Κιλικία, Φρυγία, Παμφυλία, Καρία
Στην πορεία θα επικεντρωθήκαμε στις πόλεις της Περγάμου,
όπου είχαν αναπτύξει έναν αξιόλογο πολιτισμό, που πολλά από τα υπέροχα δημιουργήματά τους βρίσκονται σε πολλά μουσεία του κόσμου.
Ο ξεριζωμός των μνημείων και η διασπορά τους στην Ευρώπη μας απασχόλησαν και είδαμε τα μνημεία της Περγάμου
και Μιλήτου στην πορεία τους προς το Βερολίνο,
καθώς κομμάτια από την Έφεσο στα μουσεία της Βιέννης όπως και την πορεία των Φωκαέων προς την Μασσαλία. Λέγεται μάλιστα μετά από μια έρευνα DNA, ένας στους δέκα Γάλλους της περιοχής είχε στοιχεία Ελληνικά.
Οι καθηγητές που συντόνισαν τις προσπάθειες μας, είναι ο Διευθυντής κ. ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ, η κα ΚΑΤΣΙΚΗ ΝΙΚΟΛ και η κα ΚΑΡΚΑΛΕΤΣΟΥ ΜΑΡΙΑ, ενώ οι μαθητές:
1. ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ ΠΕΤΡΟΣ
2. ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΒΑΓΙΑ
3. ΒΟΛΑΓΚΑΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ
4. ΒΟΥΛΓΑΡΙΔΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
5. ΓΙΑΤΣΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
6. ΚΟΜΠΟΓΙΑΝΝΗΣ ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ
7. ΕΚΚΛΗΣΙΑΡΧΟΥ ΒΑΣΙΛΙΚΗ - ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ
8. ΘΕΟΔΟΣΙΟΥ ΙΩΑΝΝΗΣ – ΜΗΝΑΣ
9. ΘΩΔΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ
10. ΚΑΡΑΒΙΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ – ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ
11. ΚΑΖΟΓΛΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ
12. ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
13. ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ ΔΗΜΟΣ
14. ΚΡΑΒΑΡΗΣ ΧΑΡΗΣ
15. ΚΑΤΣΟΓΙΑΝΝΟΥ ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ
16. ΚΕΡΜΕΛΙΩΤΗ ΙΩΑΝΝΑ
17. ΚΙΟΣΣΕΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ
18. ΚΟΥΡΤΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
19. ΛΕΝΑ ΚΡΙΣΤΙΑΝΑ
20. ΜΑΚΟΥΧΑ ΒΑΡΒΑΡΑ
21. ΜΠΟΥΤΛΑ ΕΛΕΝΗ – ΜΑΡΙΑ
22. ΜΠΙΛΙΟΥΡΗ ΒΑΣΙΛΙΚΗ
23. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ ΙΩΑΝΝΑ
24. ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ
25. ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΓΙΩΡΓΟΣ
26. ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝ
27. ΤΑΜΠΑΚΗ ΚΑΛΛΙΟΠΗ – ΜΑΡΙΑ
28. ΤΟΛΙΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ
29. ΤΣΙΤΣΙΓΙΑΝΝΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
30 ΓΚΑΡΕΛΗ ΓΕΩΡΓΙΑ
πήραν μέρος, χωριζόμενοι σε ομάδες. εντοπίζοντας αρχικά τις Ελληνικές επαρχίες σε μορφή πάζλ και κατόπιν στις επαρχίες ,τις πόλεις της Μιλήτου, της Εφέσου και της Περγάμου.
Έτσι μαθαίνουμε και καταλαβαίνουμε ότι δεν είναι μόνον τα μάρμαρα του Παρθενώνα που κοσμούν το Βρετανικό μουσείο, αλλά υπάρχουν κι άλλες αρχαιότητες στα άλλα μουσεία της Ευρώπης που βρέθηκαν εκεί και αποτελούν πρεσβευτές του ελληνικού πολιτισμού.
Η εκδρομή στο μουσείο της Περγάμου,στο Βερολίνο ,ολοκλήρωσε την ενασχόλησή μας με τις Ελληνικές αρχαιοτήτες στις πρωτεύουσες της Ευρώπης.
Πολλές αρχαιότητες από τις κοιτίδες του Ελληνσμού βρίσκονται σήμερα σπαρμένες σε χώρες της Ευρώπης και όλη η προσπάθεια μας, επικεντρώθηκε στο να διερευνήσουμε αυτή τη διασπορά.
Αρχικά ξεκινήσαμε με τη βοήθεια εποπτικού υλικού και συλλέξαμε πληροφορίες για τις επαρχίες της Μ. Ασίας, όπως μας τις δίνει ο Στράβων και ο Παυσανίας και εντοπίσαμε αρχαίες Ελληνικές πόλεις με τα νομίσματα τους. Οι επαρχίες είναι η Ιωνία, Αιολίδα, Λυκία, Πισιδία, Λυδία, Τρωάς, Κιλικία, Φρυγία, Παμφυλία, Καρία
Στην πορεία θα επικεντρωθήκαμε στις πόλεις της Περγάμου,
Η ιστορία
της πόλης αρχίζει στις αρχές του 4ου
αιώνα π.χ και μέχρι την εκστρατεία του
Μεγάλου Αλεξάνδρου δεν ήταν ιδιαίτερα
σημαντική. Κατά την διάρκεια της
εκστρατείας εξελίχθηκε σε μια από της
σημαντικότερες πόλεις της Μυσίας.
Στα 293
π.Χ., όταν ο βασιλιάς Λυσίμαχος ασφάλισε
στο οχυρό του λόφου τους θησαυρούς του
και ανάθεσε στο στρατηγό του Φιλέταιρο
να τους φυλάει. Ο Φιλέταιρος, μετά το
θάνατο του Λυσίμαχου και με τα 9.000 τάλαντα
των θησαυρών, ένα ποσό τεράστιο για την
εποχή του, ίδρυσε το μικρό κρατίδιο της
Περγάμου, που το κράτησε μέχρι το θάνατό
του. Ο Άτταλος Α', ο απόγονός του,
χρησιμοποίησε το μεγαλύτερο μέρος του
θησαυρού για να εξωραΐσει την Πέργαμο
κι ο Ευμένης ο Β', ο διάδοχός του, έχτισε
ένα πλήθος ναών και δημόσιων κτηρίων
και ανάμεσά τους το βωμό της Περγάμου.
Η Πέργαμος
καταλήφθηκε από τους Ρωμαίους κι έγινε
το μεγαλύτερο εμπορικό, πολιτικό και
στρατιωτικό κέντρο της ρωμαϊκής επαρχίας
της Ασίας. Η βιβλιοθήκη της ήταν από τις
μεγαλύτερες του κόσμου, αλλά ο Αντώνιος
χάρισε τα βιβλία της στη βασίλισσα της
Αιγύπτου, την Κλεοπάτρα. Στην Πέργαμο
άκμασε και ο διάσημος γιατρός της
αρχαιότητας Γαληνός. Μετά την επανάσταση
των Περγαμηνών κατά των Ρωμαίων (88) και
την επανάσταση του Μακρινού, δολοφόνου
του Καρακάλλα (117), η Πέργαμος απογυμνώθηκε
από τα αξιολογότερα μνημεία τέχνης τα
οποία μεταφέρθηκαν στη Ρώμη. Τον 7ο αιώνα
έγινε βυζαντινή επαρχία και στα 1401
καταστράφηκε εντελώς από τον Ταμερλάνο
και έμεινε για έναν αιώνα έρημη και
ακατοίκητη, μέχρι που στα 1450 οι Τούρκοι
ξανάχτισαν την πόλη στους πρόποδες του
λόφου.Ο σημερινός
οικισμός διατηρεί παραφθαρμένα την
αρχαία ονομασία που λέγεται Bergama και
έχει πληθυσμό περίπου 55.000 κατοίκων.
της Εφέσου,
της Εφέσου,
Η
αρχαία Έφεσος βρίσκεται 56 χιλιόμετρα
νότια της Σμύρνης. Παρ’ ότι οι ανασκαφές
έχουν αποδείξει ύπαρξη ζωής από τη
νεολιθική εποχή, η Έφεσος ιδρύθηκε το
10ο αιώνα π.Χ. ως ιωνική αποικία. Ο μύθος
λέει πως ιδρυτής της πόλης ήταν ο
Άνδροκλος, γιος του βασιλιά της Αθήνας
Κόδρου, στον τόπο όπου υπέδειξε το
μαντείο των Δελφών.
Ο Άνδροκλος έδιωξε τους ντόπιους Κάρες και Λέλεγες και ταύτισε την τοπική θεότητα με τη θεά Άρτεμη. Ήταν σπουδαίος πολεμιστής και κατάφερε να ενώσει τις δώδεκα πόλεις που υπήρχαν εκεί και κατά τη διάρκεια της βασιλείας του η Έφεσος άρχισε να ευημερεί. Αργότερα, Έλληνες ιστορικοί όπως ο Παυσανίας, ο Στράβων και ο Ηρόδοτος υποστήριξαν το μύθο ότι η πόλη ιδρύθηκε από τις Αμαζόνες. Προς τιμήν της θεάς Άρτεμιδος χτίστηκε ο ναός της Αρτέμιδος (ή Αρτεμίσιο), που αποτελούσε ένα από τα 7 θαύματα του κόσμου και καταστράφηκε το 356 π.Χ. Σε όλες τις περιόδους της αρχαιότητας, η Έφεσος αποτέλεσε ένα από τα σημαντικότερα οικονομικά και πολιτιστικά κέντρα, αλλά και μία πρότυπη κοινωνία όπου η εκπαίδευση έπαιζε πρωταρχικό ρόλο, ενώ υπήρξε το προπύργιο των δικαιωμάτων των γυναικών. Τα πρώτα χρόνια της βυζαντινής εποχής η η Έφεσος διατήρησε την αίγλη της, μέχρι τον καταστροφικό σεισμό του 614, που σηματοδότησε την αρχή της παρακμής της. Οι προσχώσεις του ποταμού Κάυστρου είχαν ως αποτέλεσμα την απομάκρυνση της πόλης από τη θάλασσα σε απόσταση 5 χιλιομέτρων, και, κατά συνέπεια, την απώλεια του λιμανιού στο Αιγαίο Πέλαγος. Έτσι, όταν η Έφεσος καταλήφθηκε από τους Σελτζούκους Τούρκους το 1090, δεν ήταν παρά ένα μικρό χωριουδάκι. Επανακαταλήφθηκε από τους Βυζαντινούς το 1100 και μετονομάστηκε σε Άγιος Θεολόγος από την ομώνυμη εκκλησία, και μετά αλλεπάλληλες κατακτήσεις και αναταραχές, η Έφεσος γίνεται οριστικά πόλη της Οθωμανικής αυτοκρατορίας το 1425. Η Έφεσος εγκαταλείφθηκε εντελώς το 15ο αιώνα και έχασε οριστικά την αίγλη της. Οι πρώτες αρχαιολογικές ανασκαφές στην Έφεσο έγιναν το 1863, όταν Βρετανοί επιστήμονες άρχισαν να ψάχνουν για το ναό της Άρτεμις, ενώ μελλοντικά επαναλήφθηκαν και άλλες ανασκαφές από Γερμανούς και Αυστριακούς. Μέχρι σήμερα, μόλις το 15% έχει ανασκαφεί και θεωρείται η πόλη με τα περισσότερα ρωμαϊκά ερείπια στην ανατολική Μεσόγειο.
Ο Άνδροκλος έδιωξε τους ντόπιους Κάρες και Λέλεγες και ταύτισε την τοπική θεότητα με τη θεά Άρτεμη. Ήταν σπουδαίος πολεμιστής και κατάφερε να ενώσει τις δώδεκα πόλεις που υπήρχαν εκεί και κατά τη διάρκεια της βασιλείας του η Έφεσος άρχισε να ευημερεί. Αργότερα, Έλληνες ιστορικοί όπως ο Παυσανίας, ο Στράβων και ο Ηρόδοτος υποστήριξαν το μύθο ότι η πόλη ιδρύθηκε από τις Αμαζόνες. Προς τιμήν της θεάς Άρτεμιδος χτίστηκε ο ναός της Αρτέμιδος (ή Αρτεμίσιο), που αποτελούσε ένα από τα 7 θαύματα του κόσμου και καταστράφηκε το 356 π.Χ. Σε όλες τις περιόδους της αρχαιότητας, η Έφεσος αποτέλεσε ένα από τα σημαντικότερα οικονομικά και πολιτιστικά κέντρα, αλλά και μία πρότυπη κοινωνία όπου η εκπαίδευση έπαιζε πρωταρχικό ρόλο, ενώ υπήρξε το προπύργιο των δικαιωμάτων των γυναικών. Τα πρώτα χρόνια της βυζαντινής εποχής η η Έφεσος διατήρησε την αίγλη της, μέχρι τον καταστροφικό σεισμό του 614, που σηματοδότησε την αρχή της παρακμής της. Οι προσχώσεις του ποταμού Κάυστρου είχαν ως αποτέλεσμα την απομάκρυνση της πόλης από τη θάλασσα σε απόσταση 5 χιλιομέτρων, και, κατά συνέπεια, την απώλεια του λιμανιού στο Αιγαίο Πέλαγος. Έτσι, όταν η Έφεσος καταλήφθηκε από τους Σελτζούκους Τούρκους το 1090, δεν ήταν παρά ένα μικρό χωριουδάκι. Επανακαταλήφθηκε από τους Βυζαντινούς το 1100 και μετονομάστηκε σε Άγιος Θεολόγος από την ομώνυμη εκκλησία, και μετά αλλεπάλληλες κατακτήσεις και αναταραχές, η Έφεσος γίνεται οριστικά πόλη της Οθωμανικής αυτοκρατορίας το 1425. Η Έφεσος εγκαταλείφθηκε εντελώς το 15ο αιώνα και έχασε οριστικά την αίγλη της. Οι πρώτες αρχαιολογικές ανασκαφές στην Έφεσο έγιναν το 1863, όταν Βρετανοί επιστήμονες άρχισαν να ψάχνουν για το ναό της Άρτεμις, ενώ μελλοντικά επαναλήφθηκαν και άλλες ανασκαφές από Γερμανούς και Αυστριακούς. Μέχρι σήμερα, μόλις το 15% έχει ανασκαφεί και θεωρείται η πόλη με τα περισσότερα ρωμαϊκά ερείπια στην ανατολική Μεσόγειο.
Σε
πολύ καλή κατάσταση παραμένει το αρχαίο
θέατρο, χωρητικότητας 25.000 θέσεων, όπου
πραγματοποιούνται παραστάσεις μέχρι
και σήμερα. Τα κυριότερα αξιοθέατα που
θα δείτε στην αρχαία Έφεσο είναι η
Βιβλιοθήκη του Κέλσου
, η Βασιλική του Αγίου Ιωάννη, ερείπια του Ναού της Αρτέμιδος, το Σπίτι της Παναγίας,
το Ωδείο και ο Ναός του Αδριανού. Ευρήματα από τον αρχαιολογικό χώρο, φιλοξενούνται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Εφέσου, στην πόλη Σελτσούκ
της Μιλήτου και Φώκαιας, η Βασιλική του Αγίου Ιωάννη, ερείπια του Ναού της Αρτέμιδος, το Σπίτι της Παναγίας,
το Ωδείο και ο Ναός του Αδριανού. Ευρήματα από τον αρχαιολογικό χώρο, φιλοξενούνται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Εφέσου, στην πόλη Σελτσούκ
Ο ξεριζωμός των μνημείων και η διασπορά τους στην Ευρώπη μας απασχόλησαν και είδαμε τα μνημεία της Περγάμου
και Μιλήτου στην πορεία τους προς το Βερολίνο,
καθώς κομμάτια από την Έφεσο στα μουσεία της Βιέννης όπως και την πορεία των Φωκαέων προς την Μασσαλία. Λέγεται μάλιστα μετά από μια έρευνα DNA, ένας στους δέκα Γάλλους της περιοχής είχε στοιχεία Ελληνικά.
Οι καθηγητές που συντόνισαν τις προσπάθειες μας, είναι ο Διευθυντής κ. ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ, η κα ΚΑΤΣΙΚΗ ΝΙΚΟΛ και η κα ΚΑΡΚΑΛΕΤΣΟΥ ΜΑΡΙΑ, ενώ οι μαθητές:
1. ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ ΠΕΤΡΟΣ
2. ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΒΑΓΙΑ
3. ΒΟΛΑΓΚΑΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ
4. ΒΟΥΛΓΑΡΙΔΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
5. ΓΙΑΤΣΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
6. ΚΟΜΠΟΓΙΑΝΝΗΣ ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ
7. ΕΚΚΛΗΣΙΑΡΧΟΥ ΒΑΣΙΛΙΚΗ - ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ
8. ΘΕΟΔΟΣΙΟΥ ΙΩΑΝΝΗΣ – ΜΗΝΑΣ
9. ΘΩΔΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ
10. ΚΑΡΑΒΙΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ – ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ
11. ΚΑΖΟΓΛΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ
12. ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
13. ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ ΔΗΜΟΣ
14. ΚΡΑΒΑΡΗΣ ΧΑΡΗΣ
15. ΚΑΤΣΟΓΙΑΝΝΟΥ ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ
16. ΚΕΡΜΕΛΙΩΤΗ ΙΩΑΝΝΑ
17. ΚΙΟΣΣΕΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ
18. ΚΟΥΡΤΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
19. ΛΕΝΑ ΚΡΙΣΤΙΑΝΑ
20. ΜΑΚΟΥΧΑ ΒΑΡΒΑΡΑ
21. ΜΠΟΥΤΛΑ ΕΛΕΝΗ – ΜΑΡΙΑ
22. ΜΠΙΛΙΟΥΡΗ ΒΑΣΙΛΙΚΗ
23. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ ΙΩΑΝΝΑ
24. ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ
25. ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΓΙΩΡΓΟΣ
26. ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝ
27. ΤΑΜΠΑΚΗ ΚΑΛΛΙΟΠΗ – ΜΑΡΙΑ
28. ΤΟΛΙΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ
29. ΤΣΙΤΣΙΓΙΑΝΝΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
30 ΓΚΑΡΕΛΗ ΓΕΩΡΓΙΑ
πήραν μέρος, χωριζόμενοι σε ομάδες. εντοπίζοντας αρχικά τις Ελληνικές επαρχίες σε μορφή πάζλ και κατόπιν στις επαρχίες ,τις πόλεις της Μιλήτου, της Εφέσου και της Περγάμου.
Έτσι μαθαίνουμε και καταλαβαίνουμε ότι δεν είναι μόνον τα μάρμαρα του Παρθενώνα που κοσμούν το Βρετανικό μουσείο, αλλά υπάρχουν κι άλλες αρχαιότητες στα άλλα μουσεία της Ευρώπης που βρέθηκαν εκεί και αποτελούν πρεσβευτές του ελληνικού πολιτισμού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.