ΕΚΔΡΟΜΗ Γ΄ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ 2015-16

ΤΟ  ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

1^η   μέρα 

 Σπήλαιο Περάματος Βρίσκεται στο Πέραμα Ιωαννίνων περιοχή πολύ κοντά στην πόλη. Αποτελεί ένα από τα πιο γνωστά σπήλαια της Ελλάδας.

Το Νησί  Το νησάκι της λίμνης έχει συνδέσει την ιστορία του με τη ζωή και τον θάνατο του Αλή Πασά.Μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα μοναστήρια που είναι χτισμένα στο Νησί των Ιωαννίνων, σημαντικό μοναστικό κέντρο κατά τους Βυζαντινούς Χρόνους:

 Η μονή του Αγίου Παντελεήμονος. Στα κελιά της, τον Ιανουάριο του 1822, δολοφονήθηκε ο Αλή πασάς από τον Κιοσέ Μεχμέτ πασά και τους άνδρες του. Μαζί με τον Αλή πασά βρισκόταν η αγαπημένη του γυναίκα, η Βασιλική, που εξορίστηκε στην Κωνσταντινούπολη. Στο χώρο της μονής λειτουργεί το Μουσείο Προεπαναστατικής Περιόδου, όπου εκτίθενται υφαντά, λιθογραφίες, βιβλία, έγγραφα κ.ά

Η μονή του Αγίου Νικολάου των Φιλανθρωπηνών. Η ιστορία του μοναστηριού, που ιδρύθηκε στους Υστεροβυζαντινούς Χρόνους και άκμασε το 16ο αιώνα, είναι συνυφασμένη με την επιφανή βυζαντινή οικογένεια των Φιλανθρωπηνών. Από το μοναστηριακό συγκρότημα σώζονται το καθολικό (ανακαινίστηκε από το Μιχαήλ Φιλανθρωπηνό το 1291/1292 και φέρει εξαίρετες τοιχογραφίες 16ου αιώνα), τμήμα των κελιών και της τράπεζας.

Η μονή του Αγίου Νικολάου Ντίλιου ή Στρατηγοπούλου. Το καθολικό της μονής ιδρύθηκε πιθανώς το 13ο αιώνα από τη γνωστή βυζαντινή οικογένεια των Στρατηγόπουλων και τοιχογραφήθηκε το 1542/1543.

 Η μονή του Αγίου Νικολάου Γκιουμάτων ή Παναγίας της Ελεούσας. Φέρει τοιχογραφίες 18ου αιώνα.

Η μονή του Προδρόμου. Σώζεται το καθολικό των αρχών του 16ου αιώνα.

Βυζαντινό Μουσείο Ιωαννίνων  Βρίσκεται στο Ιτς Καλέ (Κάστρο), παλιό παλάτι του Αλή Πασά στην παραλίμνια περιοχή. Περιέχει ευρήματα και συλλογές από τα βυζαντινά χρόνια.

Το Κάστρο

Οι δύο ακροπόλεις του Κάστρου Τα δύο φυσικά υψώματα που υπάρχουν στο εσωτερικό του κάστρου διαμορφώθηκαν ήδη από τη βυζαντινή εποχή ως ακροπόλεις. Η βορειοανατολική είναι γνωστή ως ακρόπολη του Ασλάν πασά και η νοτιοανατολική ακρόπολη, γνωστή ως ακρόπολη Ιτς Καλέ.

Η νοτιοανατολική ακρόπολη (Ιτς Καλέ) Η νοτιοανατολική ακρόπολη λειτουργεί σήμερα ως επισκέψιμος αρχαιολογικός χώρος. Εκτείνεται σε δύο επίπεδα, όπου διατηρούνται αρκετά ενδιαφέροντα κτήρια, τα περισσότερα από τα οποία έχουν αναστηλωθεί από την 8η Εφορεία Βυζαντινών αρχαιοτήτων. Πρόκειται για τα ερείπια του Σεραγιού του Αλή πασά, στη θέση του οποίου χτίστηκε το Βυζαντινό Μουσείο, το «Θησαυροφυλάκιο», που φιλιξενεί μια μόνιμη έκθεση αργυροτεχνίας, τα Μαγειρεία, η μικρή Πυριτιδαποθήκη και το Φετιχιέ τζαμί.

 2^η μέρα  

 Μουσείο Κέρινων Ομοιωμάτων Αθανασίου Βρέλλη Βρίσκεται λίγο έξω από τα Γιάννενα στον δρόμο για την Άρτα. Περιέχει μία σπάνια συλλογή κέρινων ομοιωμάτων από την ελληνική ιστορία.

Ο Ναός της Αγίας Θεοδώρας Ο Ναός της πολιούχου της Άρτας, Αγίας Θεοδώρας, έχει εμβληματική αξία για την πόλη. Το λείψανο της βρίσκεται ακόμα και σήμερα μέσα στο ναό σε μία κόγχη δεξιά του ιερού μέσα σε μία ασημένια λάρνακα, η οποία με μεγαλοπρεπή λιτανεία περιφέρεται στους δρόμους της πόλεως τη μέρα της εορτής της. 11 MARTIOY

Μικρό Θεατράκι της Αρχαίας Αμβρακίας Βρίσκεται στο κέντρο της πόλης. Μικρό Θέατρο Αρχαίας Αμβρακίας Μια από τις νεότερες ανακαλύψεις του αρχαιολογικού χώρου της αρχαίας Αμβρακίας, είναι αυτό το μικρό θεατράκι που είναι το μικρότερο από όλα τα αρχαία ελληνικά θέατρα

Ναός του Απόλλωνα Πύθιου Σωτήρα Ο ναός του Απόλλωνα Πύθιου Σωτήρα ήταν ένας σημαντικός χώρος λατρείας της αρχαίας Άρτας. Βρίσκεται στο κέντρο της πόλης. Ναός του Απόλλωνα Πύθιου Σωτήρα

Η Παναγιά η Παρηγορήτισσα η Αρχόντισσα της Άρτας Ο πιο γνωστός βυζαντινός ναός του νομού. Κτίστηκε τον 13ο αιώνα από τον Νικηφόρο τον Α' Κομνηνό Δούκα, στην ακμή της ιστορίας του Δεσποτάτου της Ηπείρου. Η Παναγία η Παρηγορήτισσα είναι ο πιο σημαντικός και διάσημος βυζαντινός ναός του νομού Άρτας.

Το γεφύρι της Άρτας Το Γεφύρι της Άρτας Άρτας, που έγινε πασίγνωστη από το ομώνυμο θρυλικό δημοτικό τραγούδι που αναφέρεται στην "εξ ανθρωποθυσίας" θεμελίωσή του.

Υδροβιότοπος Αμβρακικού  Ο Αμβρακικός Κόλπος είναι ένας τόπος μοναδικός στην Ελλάδα. Η επιστήμη της γεωγραφίας τον χαρακτηρίζει κλειστό κόλπο καθώς επικοινωνεί με το Ιόνιο Πέλαγος μέσω ενός στενού δίαυλου πλάτους μόλις 500 μέτρων, που βρίσκεται ανάμεσα στο Άκτιο και στην Πρέβεζα. Το καλύτερο σημείο για ν' αποκτήσει κανείς μια ολοκληρωμένη εικόνα της ιδιαίτερης αυτής περιοχής της Δυτικής Ελλάδας είναι κατά τη γνώμη μας το ψαροχώρι της Κορωνησίας που προσεγγίζεται εύκολα από την πόλη της Άρτας.

Πρέβεζα και Πρέβεζα Ιστορίαι  Πρωτεύουσα του ομώνυμου νομού. Πρέβεζα σημαίνει πέρασμα και όντως η Πρέβεζα είναι ένα σημαντικότατο πέρασμα στην δυτική Ελλάδα. Στη θέση της σημερινής Πρέβεζας στην αρχαιότητα, ο Πύρρος ο διάσημος βασιλιάς της Ηπείρου, είχε χτίσει την πόλη Βερενίκη για να τιμήσει την πεθερά και προστάτιδα του.

3^η μέρα

Αρχαία Νικόπoλη

Πρόκειται για τον μοναδικό αρχαιολογικό χώρο της Ελλάδας που εκτείνεται σε 13.500 στρέμματα, στα οποία περιλαμβάνεται ολόκληρη πόλη με τα δημόσια και ιδιωτικά της κτίρια, τους ελεύθερους χώρους και τους δρόμους της.
Η αρχαία Νικόπολη απλώνεται σε έκταση 9000 στρεμμάτων στην χερσόνησο της Πρέβεζας, στη ΝΔ Ηπειρο. Ιδρύθηκε από τον Οκταβιανό, μετά την ναυμαχία του Ακτίου το 31 π.Χ., όταν οι κάτοικοι των γειτονικών πόλεων της Ηπείρου, της Λευκάδας και τμήματος της Αιτωλοακαρνανίας, οδηγήθηκαν σε αναγκαστικό συνοικισμό της περιοχής. Η πόλη απολάμβανε ειδικά πολιτικά και οικονομικά προνόμια. Είχε δικό της νομισματοκοπείο και τελούσε κάθε τέσσερα χρόνια τα Ακτια, που περιελάμβαναν αγώνες γυμνικούς, μουσικής και ιπποδρομίας. Υπήρξε πόλος έλξης πνευματικών ανδρών της εποχής, όπως ο Επίκτητος (89 μ.Χ.). Η κατοίκηση της πόλης συνεχίστηκε κατά τους βυζαντινούς χρόνους. Στα σημαντικότερα μνημεία της Αρχαίας Νικόπολης περιλαμβάνονται: 
Το Θέατρο, το οποίο βρίσκεται ΝΑ του μνημείου του Αυγούστου. Η σκηνή είναι υψηλή, πιθανόν διόροφη, με τρεις αψιδωτές εισόδους. Οι παραστάσεις δίνονταν στο "λογείο", ανάμεσα στη σκηνή και την ορχήστρα. Τρεις υπόγειοι διάδρομοι διευκόλυναν τη ματακίνηση των θεατών στο κοίλο, κάτω από το οποίο, υπήρχαν ισάριθμες στοές. 1ος αι. μ.Χ. 

Το θέατρο της ρωμαϊκής Νικόπολης είναι το πρώτο μνημείο που παρατηρεί ο επισκέπτης, όταν έρχεται στο χώρο από τα βόρεια. Βρίσκεται στο Προάστειο, βόρεια της τειχισμένης πόλης, νοτιοανατολικά του μνημείου του Αυγούστου και ανατολικά του σταδίου. Πρόκειται για εντυπωσιακό οικοδόμημα, που κατασκευάσθηκε στις αρχές του 1ου αι. μ.Χ. μαζί με άλλα δημόσια κτήρια της πόλης. Λειτουργούσε κυρίως κατά τη διάρκεια των Νέων Ακτίων, αγώνων που είχαν θρησκευτικό χαρακτήρα και τελούνταν προς τιμή του Απόλλωνα. Μάλιστα, κατάλογοι ακτιονικών, που έχουν βρεθεί στο τέμενος του Απόλλωνα, αναφέρουν ότι στο θέατρο πραγματοποιούνταν αγώνες ποιητών, σοφιστών, κωμωδών, τραγωδών, κηρύκων, σαλπιγκτών, κιθαριστών, φωνασκών, αυλητών και παντομίμων.

Το θέατρο κατασκευάσθηκε στην πλαγιά ενός λόφου και για την καλύτερη προστασία του από σεισμούς, γύρω από το κοίλο του κτίστηκε ψηλός εξωτερικός καμπύλος τοίχος, που ενισχύθηκε με αντηρίδες. Ένας πλατύς διάδρομος, το διάζωμα, χώριζε το κοίλο σε δύο τμήματα, το θέατρο και το επιθέατρο και στις άκρες του υπήρχαν δύο μεγάλες είσοδοι, που στεγάζονταν με καμάρα. Ο εξωτερικός προστατευτικός τοίχος διέθετε δύο σκάλες για την πρόσβαση στα εδώλια των θεατών, οι οποίοι έρχονταν στο θέατρο από το ιερό του Απόλλωνα. Πάνω στο κοίλο υπήρχε περιφερική στοά, στην οποία πιθανότατα κατέφευγαν οι θεατές κατά τη διάρκεια κάποιας ξαφνικής καταιγίδας. Από τη στοά αυτή έχουν σωθεί μόνο οι πεσσοί που στήριζαν τη στέγη. Τα καθίσματα του κοίλου, που ήταν πλινθόκτιστα, έχουν καταστραφεί, ενώ η προεδρία, δηλαδή η πρώτη σειρά εδωλίων για τους επισήμους, ήταν λίθινη. Η ορχήστρα, όπως και το κοίλο, είχε σχήμα κανονικού ημικυκλίου. Η σκηνή ήταν ψηλή, πιθανόν διώροφη (χαρακτηριστικό γνώρισμα της ρωμαϊκής αρχιτεκτονικής) με τρεις αψιδωτές εισόδους στην πρόσοψη, μέσω των οποίων επικοινωνούσε με το λογείο, το χώρο ανάμεσα στη σκηνή και την ορχήστρα, όπου δίνονταν οι παραστάσεις.

Ζάλογγο Το Ζάλογγο είναι ένα από τα ιστορικά όρη της Ελλάδας. Βρίσκεται βόρεια της Πρέβεζας και ανήκει στην οροσειρά των Κασωπαίων της Ηπείρου. Το όνομά του συνδέθηκε με την προεπαναστατική περίοδο του 1821 και ειδικότερα με τον Χορό του Ζαλόγγου

 Αρχαία Κασσώπη Κτίστηκε πριν τα μέσα του 4ου αι. π.Χ. (340 π.Χ). Η Κασσώπη, πρωτεύουσα της Κασσωπαίας, κτίστηκε πριν τα μέσα του 4ου αι. π.Χ., σε φυσικά οχυρή θέση, σε ένα οροπέδιο με υψόμετρο 550-650 μ., στις πλαγιές του Ζαλόγγου  με σκοπό να προστατεύσει από την εκμετάλλευση των Ηλείων αποίκων, την εύφορη πεδιάδα που απλωνόταν νοτιότερα. Η μεγάλη ακμή της πόλης σημειώνεται τον 3ο αι. π.Χ. όταν κτίζονται τα μεγάλα δημόσια κτίρια και ανοικοδομούνται πολλά σπίτια. Η πόλη είχε δικό της νομισματοκοπείο. Η ευημερία της διήρκεσε μέχρι το 168 π.Χ., όταν καταστράφηκε από τους Ρωμαίους (167 π.Χ.). 

Το μεγάλο θέατρο της Κασσώπης βρίσκεται στο ΒΔ άκρο της ακρόπολης της Κασσώπης, με πανοραμική θέα προς τον Αμβρακικό κόλπο, το Ιόνιο Πέλαγος και τα ακαρνανικά όρη. Κατασκευάστηκε από ντόπιο ασβεστόλιθο. Δύο πολυγωνικά αναλήμματα, ενισχυμένα με αντηρίδες, στηρίζουν τα άκρα του κοίλου. Το κοίλο, με διάμετρο βάσης 16μ. και διάμετρο κορυφής 78μ. περίπου διαιρείται από ένα οριζόντιο διάζωμα σε δύο ανισομεγέθη τμήματα με 23 σειρές λιθινων εδωλίων στο κατώτερο και 12 στο ανώτερο. Ένα πλατύτερο διάζωμα στην κορυφή του κοίλου, προστατεύεται εξωτερικά από ισχυρό πολυγωνικό τοίχο, ο οποίος φέρει θύρα, που διευκόλυνε την κίνηση των θεατών στο ανώτερο τμήμα του κοίλου. Οι εννέα κλίμακες, διαιρούσαν το κοίλο σε δέκα κερκίδες, από τις οποίες οι δύο ακρινές έχουν το μισό πλάτος. Η ορχήστρα του θεάτρου δε σχηματίζει πλήρη κύκλο, αλλά τόξο μεγαλύτερο από το ημικύκλιο, ενώ το δάπεδο της ήταν από πατημένο χώμα. Η σκηνή είναι ορθογώνια με δύο μακρόστενα παρασκήνια, που προεξέχουν προς την κατεύθυνση της ορχήστρας. Μεταξύ τους αναπτύσσεται το προσκήνιο με έξι κίονες στην πρόσοψη. Μεταξύ του σκηνικού οικοδομήματος και της απόληξης του κοίλου δύο πάροδοι εξυπηρετούσαν κυρίως την κυκλοφορία (προσέλευση και αποχώρηση) των θεατών. Σε αυτές τις παρόδους κατέληγαν δύο από τους κάθετους δρόμους της αρχαίας πόλης. Υπολογίζεται ότι το θέατρο επαρκούσε για 5.000 - 6.000 θεατές.

Νεκρομαντείο Αχέροντα  Το αρχαίο Νεκρομαντείο του Αχέροντα βρίσκεται στο χωριό Μεσοπόταμος, του Νομού Πρεβέζης, στο σημείο όπου έσμιγε ο ποταμός Αχέρων με τον Κωκυτό και τον Πυριφλεγέθοντα, στις βορειοδυτικές όχθες της Αχερουσίας Λίμνης, η οποία αποτελούσε την είσοδο του κόσμου των ψυχών. Νεκυομαντείο είναι η αρχαιοελληνική του ονομασία από τη λέξη νέκυς που σημαίνει νεκρός.

Η Πάργα  Η όλη εικόνα με το γραφικό κόλπο, το πανέμορφο νησάκι της Παναγίας και τα πολλά ταβερνάκια, δημιουργεί μία μαγευτική ατμόσφαιρα.

Το Κάστρο της Πάργας βρίσκεται πάνω σ’ έναν λόφο ακρωτήριο, στην είσοδο του λιμανιού της πόλης. Η ανάγκη για προστασία της πόλης από τους επιδρομείς της θάλασσας, ώθησε τους εκάστοτε κατακτητές να κατασκευάσουν οχυρώσεις στο σημείο αυτό, που ωστόσο κατεδαφίστηκαν από τον Μπαρμπαρόσα το 1537. Στα χρόνια που ακολούθησαν το κάστρο ξαναχτίστηκε με τη βοήθεια των Ενετών, ωστόσο καταστράφηκε από τους Τούρκους πριν καν ολοκληρωθεί. Το 1792 χτίζεται για τρίτη και τελευταία φορά και πάλι με τη βοήθεια των Ενετών και μένει απόρθητο μέχρι το 1819, όταν η Πάργα πουλήθηκε στους Τούρκους και στα χρόνια της Τουρκοκρατίας, ο Αλή Πασάς το ενίσχυσε ακόμη περισσότερο. Το Κάστρο της Πάργας παρέμεινε απόρθητο και αποτέλεσε προπύργιο των Σουλιωτών και των Παργινών που μάχονταν για την ελευθερία. Έξω από το κάστρο υπήρχαν οκτώ πύργοι σε διάφορες θέσεις, με τρόπο που να είναι απυρόβλητοι από τη θάλασσα. Στην τοξωτή πύλη της εισόδου διακρίνονται ο φτερωτός λέων του Αγίου Μάρκου, το όνομα “ΑΝΤΟΝΙΟ CERVASS 1764”, εμβλήματα και επιγραφές της εποχής του Αλή Πασά. Η αρτιότητα του σχεδίου αμύνης είναι εμφανής από την οργάνωση των εγκαταστάσεων που κατασκευάστηκαν και περιλάμβαναν αίθουσες πυροβολείων, ισχυρούς προμαχώνες με θυρίδες πυροβόλων, θυρίδες ελαφρών όπλων, φυλακές και στρατώνες, ενώ εικάζεται ότι υπάρχει ακόμα και κρυφή δίοδος προς τη θάλασσα. Το κάστρο είναι προσβάσιμο από τα στενά δρομάκια και σκαλοπατάκια που οδηγούν σε αυτό από το λιμάνι.

4^η μέρα

Αρχαία Δωδώνη Από αναφορές στη Δωδώνη των: Αισχύλου, Σοφοκλή, Πλάτωνα, Πινδάρου, Ομήρου, Ησιόδου και άλλων, καθώς και από θρύλους της παράδοσης, ξεκίνησε το ενδιαφέρον να βρεθεί η θαμμένη Δωδώνη. βρέθηκε το ιερό του Δία (η ιερά οικία) με ευρήματα μέχρι και της εποχής του χαλκού. Τα έπη του Ομήρου είναι η παλαιότερη μαρτυρία για τη Δωδώνη, όπου αρχικά λατρευόταν η θεά Γη (3.000 π.Χ.) στην οποία θυσίαζαν τον ιερό ταύρο που γονιμοποιούσε τη γη. Λέβητες πάνω σε τρίποδες γύρω από την ιερή Δρυ (ΦΗΓΟΣ), ιερείς και ιέρειες (προφήτες, μάντεις) που κατοικούν σε καλύβες, κοιμούνται στο έδαφος για να ταυτίζονται με τη Γέα είναι η εικόνα του αρχικού μαντείου. Αυτοί δίνουν χρησμούς με βάση το θρόισμα των φύλλων της βελανιδιάς, τον ήχο των λεβήτων, το κελάηδημα των περιστεριών που κατοικούν στο ιερό δέντρο και το κελάρυσμα του νερού της ιερής ναίου πηγής.

Οι μάντεις πίστευαν ότι η μία από τις δύο ιέρειες των Θηβών της Αιγύπτου που είχαν αρπάξει οι Φοίνικες, ήλθε σαν περιστέρι στα κλαδιά της ΦΗΓΟΥ και ζήτησε με ανθρώπινη φωνή να γίνει μαντείο. Πίστευαν ακόμη πως ο Δίας και η θεά Γη (που έγινε Διώνη), ζούσαν στα κλαδιά του ιερού δένδρου. Κτίσματα άρχισαν να κτίζονται από τον 4ο π.Χ. αιώνα, ο ναός του Δία (με συμπληρωματικά κτίρια μέχρι τον 2ο π.Χ. αιώνα). Το θέατρο από τα μεγαλύτερα της Ελλάδος, χωρητικότητας 18.000 θέσεων, έγινε τον 3ο αιώνα π.Χ. επί βασιλείας Πύρρου. Το βουλευτήριο τον 3ο – 4ο π.Χ. αιώνα. Το πρυτανείο είναι το αρχαιότερο κτίσμα μετά την ιερή οικία και έμεναν οι ιερείς του Δία ή οι ηγεμόνες του «κοινού των Μολοσσών».

Η ακρόπολη του οικισμού με πολυγωνικό τείχος η οποία βρίσκεται στην κορυφή του λόφου είναι του 4ου π.Χ. αιώνα. Το τείχος και οι ναοί του Ηρακλή και της Διώνης έγιναν επί Πύρρου. Μετά το 300 π.Χ. ο βασιλιάς Πύρρος εφαρμόζει τη λατρεία των Μολοσσών (τους Ολύμπιους θεούς), χτίζει το θέατρο και καθιερώνει τα νάϊα και γυμναστικούς αγώνες ανά τετραετία (θυσίες, γυμνικοί αγώνες, τρέξιμο, πήδημα).

Μέτσοβο  - μουσείο Λαϊκής  Τέχνης  Βόλος.

Βίντεο από τις πρόβες του θεατρικού  και την εκδρομή μας

ΥΠΕΥΘΥΝΕΣ   ΕΚΔΡΟΜΗΣ

ΒΑΛΑΣΣΑ     ΑΣΠΑΣΙΑ

ΚΑΡΚΑΛΕΤΣΟΥ ΜΑΡΙΑ

ΚΑΤΣΙΚΗ ΝΙΚΟΛ

ΣΑΛΒΑΝΟΥ  ΛΙΝΑ